نسبتها و ارقام تحلیل سهام

نسبت سهام: مهمترین ارقام برای تحلیل بنیادی

نسبت ها در معاملات نشانه های مهمی را به شما ارائه می دهند سهام پتانسیل دارند و کدام ها پتانسیل ندارند. آنها بیش از همه در استفاده می شوند تحلیل بنیادی. در این روش شما به ارزش ذاتی شرکت ها نگاه می کنید و سعی می کنید متوجه شوید که آیا سود پایداری دارند و پیش بینی مثبتی دارند یا خیر.

سپس نسبت های سهم را با بازار سهام مقایسه می کنید. ارزش گذاری توسط سرمایه گذاران چگونه است و آیا در مقایسه با پتانسیل بالفعل منصفانه یا موجه است؟ از جمله می توانید سود، ارزش دفتری و گردش مالی را با قیمت فعلی مقایسه کنید. به این ترتیب به کم ارزشی یا بیش ارزش گذاری احتمالی می رسید. به ویژه سرمایه گذاران ارزش و رشد هستند که از این نوع تجزیه و تحلیل سهام برای خود استفاده می کنند.

مهمترین نسبت های سهام که باید بدانید عبارتند از:

• سود شرکت و سود هر سهم
• ارزش دفتری هر سهم
• گردش مالی هر سهم
• جریان نقدی
• سودآوری
• نسبت قیمت به درآمد (نسبت P/E)
• نسبت قیمت به کتاب (نسبت P/B)
• نسبت قیمت به فروش
• نسبت قیمت به جریان نقدی
• نسبت قیمت - درآمد - رشد
• ارزش سازمانی
• سود سهام / سود سهام
• بازده
• فاکتور بتا

ارزش ذاتی: سود شرکت، ارزش دفتری، گردش مالی و جریان نقدی هر سهم

ارزش ذاتی شرکت ها، به اصطلاح، داده های مالی ناشی از فعالیت اقتصادی در یک سال است. برای traders، تمرکز اصلی بر روی سود است. این به صورت فصلی منتشر می شود و در پایان سال خلاصه می شود. سپس این منجر به سود مهم هر سهم می شود که برای محاسبه سایر ارقام کلیدی استفاده می شود. با این حال، سود شرکت تنها پارامتری نیست که برای ارزش ذاتی شرکت مرتبط است. بنابراین باید در تحلیل سهام خود به گردش مالی خالص و جریان نقدی نیز توجه کنید. دومی جریان‌های نقدی مایع را توصیف می‌کند، یعنی ورودی‌ها و خروجی‌ها بدون ارزش‌های ساختگی.

آنچه مایع نیست معمولاً در دارایی های مشهود و املاک و مستغلات ریخته می شود. البته اینها ارزشی هم دارند که نباید از آن غافل شد. ارزش دفتری همه این متغیرها را جدا از سرمایه استقراضی ثبت می کند. این به شما نشان می دهد که شرکت هنوز چند دارایی در آستین دارد.

سود / سود هر سهم

برای محاسبه سود هر سهم شرکت، نتیجه رسمی پایان سال را از آن بگیرید ترازنامه و آن را بر تعداد سهام تقسیم کنید. به این ترتیب سود رسمی سالانه را به هر سهم تقسیم می‌کنید و دقیقاً می‌دانید که این اوراق واقعاً چقدر ارزش دارد. بعداً می توانید سود ذاتی سهم را با قیمت آن مقایسه کنید و به این ترتیب پتانسیل کشف نشده آن را نتیجه بگیرید.

گردش مالی / فروش هر سهم

گردش مالی درآمد خالص شرکت است. از آنجایی که هزینه های عملیاتی در اینجا لحاظ نشده است، این نسبت به طور قابل توجهی بالاتر از سود است. نگاهی به این ارزش به ویژه برای شرکت هایی که هنوز جوان هستند و بسیار مایل به سرمایه گذاری هستند جالب است.

به دلیل هزینه های زیاد برای خریدهای جدید و توسعه ایده های نوآورانه، سود خود اغلب بسیار کم است. نسبت قیمت به درآمد می‌تواند نشان‌دهنده یک ارزش‌گذاری زیاد در اینجا باشد. از سوی دیگر، گردش مالی نشان می دهد که شرکت واقعاً چقدر موفق به فروش در بازار می شود. این امکان وجود دارد که محصولات یا خدمات بسیار محبوب باشند و دارای چشم اندازهای آینده باشند که هنوز در خود سود منعکس نشده است.

جریان نقدی/جریان نقدی هر سهم

کلمه جریان نقدی یا جریان نقدی را می توان به سادگی به عنوان جریان نقدی ترجمه کرد. یکی می خواهد از این نسبت استفاده کند تا بفهمد که گروه چقدر مایع است. آیا می توان پول را خیلی سریع تبدیل به نقد کرد و از آن استفاده کرد یا اینکه ابتدا باید ذخایر، دارایی های مشهود و املاک و مستغلات در یک دوره زمانی طولانی نقد شوند؟

برخلاف سود، جریان نقدی بهتر واقعیت را منعکس می کند. نمی تواند شامل هزینه های موهومی مانند ذخیره سازی یا استهلاک باشد. بنابراین شما به قدرت درآمد واقعی شرکت نگاه می کنید. این می تواند مثبت باشد و برای سرمایه گذاری استفاده شود و یا تبدیل به کسری شود.

ارزش دفتری / ارزش دفتری هر سهم

ارزش دفتری شامل هر چیزی است که سرمایه سهام به دست می آورد. این بدان معنی است که نه تنها سود، بلکه تمام دارایی های مشهود و املاک و مستغلات شرکت را شامل می شود. می‌توانید دارایی‌های کامل را از این قسمت شناسایی کنید و از آن برای تخمین مقادیر واقعی در گروه استفاده کنید. به خصوص در مورد شرکت های در حال رشد، تشخیص آنها در سود دشوار است.

ارزش دفتری تجزیه شده به سهم آگهی استvantageبه ویژه برای ارزیابی بازارهای رونق. آیا قیمت بسیار بالای سهم با وجود سود کم، حباب بالقوه سهام یا رشد سهام است؟ در طول حباب دات‌کام، اغلب از ارزش‌های دفتری پایین و سرمایه‌گذاری‌های محدود مشخص می‌شد که شرکت‌های خاصی به کجا می‌رفتند.

با این حال، بسیاری از سرمایه‌گذاران در آن زمان چنان فریب افزایش ارزش‌های سهام در بازار شدند که چشم‌انداز مالی واقعی را از دست دادند و در دام حباب سهام افتادند. بنابراین، یک ارزش‌گذاری کل نگر با تمام ارقام و داده‌های کلیدی مهم و نهایی یک تحلیل کامل است.

ارزش شرکت چگونه باید ارزیابی شود؟

در علم اقتصاد، فرد دوست دارد با ارزش شرکت کار کند تا به درستی سلامت و فرصت های آینده شرکت ها را ارزیابی کند. یک تمایز اساسی بین ارزش شرکت/ارزش شرکت شامل تمام منابع سرمایه و ارزش حقوق صاحبان سهام تعدیل شده به استثنای سرمایه بدهی صورت می گیرد.

ارزش شرکت در بازار بر اساس نسبت‌های داخلی، از دارایی‌های مورد نیاز برای عملیات و دارایی‌های غیر مورد نیاز برای عملیات به دست می‌آید. این موارد با هم منجر به ارزش شرکت یا واحد تجاری می شود.

به طور کلی، ارزش شرکت با جمع کردن سرمایه حقوق صاحبان سهام و بدهی محاسبه می‌شود و سپس دارایی‌های غیرعملیاتی از آن کسر می‌شود. این رقم کلیدی در نهایت برای مقایسه ارزش‌های عملیاتی و نتایج در بازارهای سهام به منظور شناسایی کاهش و بیش‌ارزش‌گذاری‌های احتمالی استفاده می‌شود.

مقایسه با ارزش گذاری بازار سهام: نسبت P/E، نسبت P/B

اول از همه، ارزش‌های ذاتی شرکت‌ها اطلاعات مهمی در مورد خود مالی در اختیار شما قرار می‌دهند. با این حال، در معاملات سهام، شما همچنین می خواهید بدانید که آیا این اطلاعات با ارزش گذاری سهام در بورس مطابقت دارد یا خیر. اغلب، به دلایل مختلف، اختلاف فاحشی بین قیمت ها وجود دارد. چنین اختلافاتی به سرمایه گذاران باهوش بهترین فرصت ها را برای ورود به روندهای مختلف ارائه می دهد - حتی قبل از اینکه توسط سایر سهامداران شناسایی شوند.

نسبت قیمت به درآمد

برای سهامداران ارزشی و تحلیلگران بنیادی، نسبت قیمت به درآمد (نسبت P/E) بسیار مهم ترین نسبت است. با استفاده از این نسبت، به طور خلاصه، ارزش ذاتی در قالب سود سالانه را با ارزش گذاری سهم در بازار مقایسه می کنید. برای انجام این کار، ابتدا باید سود شرکت را با تقسیم آن بر تعداد سهام موجود، به یک سهم تقسیم کنید.

در مرحله بعد، قیمت فعلی سهم را بر سود هر سهم تقسیم کنید. بنابراین فرمول محاسبه به صورت زیر است:

P/E = قیمت سهم / سود هر سهم.

اکنون باید نسبت حاصل را به درستی تفسیر کنید. به طور کلی، می توان گفت که یک نسبت P/E کوچک در حدود 15 امتیاز به پایین نشان دهنده یک کم ارزش گذاری است. با این حال، در برخی از بخش‌ها، درآمد ممکن است به طور کلی بالاتر باشد، زیرا ممکن است خود سود هنوز در این بخش چندان قوی نباشد.

بر این اساس، شما همیشه باید به نسبت P/E در زمینه شرکت های دیگر نگاه کنید. به طور کلی، می‌توانید از نسبت P/E برای شناسایی، در میان چیزهای دیگر، سهام ارزشی، یعنی اوراق بهاداری که ارزش‌گذاری در بازار سهام بسیار کمتر از پتانسیل و قدرت درآمد آنها است، استفاده کنید. علاوه بر این، می توانید زودتر تشخیص دهید که آیا ممکن است ارزش گذاری بیش از حد در آن وجود داشته باشد خطر از یک حباب سهام در این صورت احتمالاً باید از سرمایه گذاری در شرکت سهامی پرهیز کنید.

نسبت قیمت به کتاب

در مورد سود، ابتدا فقط به درآمد شرکت سهامی عام در مقابل هزینه ها نگاه می کنید. این نشان نمی دهد که مثلاً چه مقدار پول برای موجودی و املاک صرف شده است. به دلیل سرمایه گذاری ها، اطلاعات مربوط به نسبت P/E می تواند شما را فریب دهد و ارزش مالی شرکت بهتر از آن چیزی است که در نگاه اول تصور می شود.

بنابراین، سرمایه گذاران باهوش همیشه هنگام ارزش گذاری سهام از نسبت قیمت به دفترچه (نسبت P/B) استفاده می کنند. آنها به ارزش دفتری نگاه می کنند و قیمت را بر این نسبت تقسیم می کنند. به این ترتیب قیمت فعلی اوراق بهادار در بازار را با کل حقوق صاحبان سهام مرتبط می‌کنید.

P/B = قیمت سهم / ارزش دفتری

ارزش حقوق صاحبان سهام یا ارزش دفتری معمولاً بالاتر از سود است. بنابراین شامل همه دارایی های مشهود و مستغلات می شود. بنابراین، نسبت P/B خالص نیز کمتر از نسبت P/E است. این امر ارزیابی و ارزیابی را تا حدودی آسان می کند. شما فقط به این توجه می کنید که آیا این نسبت بالاتر است یا کمتر از 1.

اگر نسبت قیمت به دفتر (P/B) کمتر از 1 باشد، این نشان دهنده کاهش ارزش گذاری است. اگر بالاتر باشد، ممکن است ارزش گذاری بیش از حد را فرض کنید. نسبت P/B به‌ویژه برای شرکت‌هایی که در بازار پررونقی هستند که ارزش‌گذاری‌های آن‌ها به سختی توسط سود جاری پوشش داده می‌شود، کاربردی است. بنابراین، بسیاری از شرکت‌ها در این بخش‌ها به سختی موجودی و املاک و مستغلات دارند، بلکه فقط یک ایده تجاری تقریبی دارند. ارزش دفتری به نسبت پایین و نسبت P/B بسیار بالا است.

اگر سایر ارقام کلیدی مانند نسبت P/E و KCV نتایج مشابهی را نشان دهند، سرمایه گذاران بهتر است از خرید خودداری کنند و احتمالاً از آن خارج شوند. trade در زمان مناسب.

نسبت قیمت به گردش مالی

یک ارزش نسبتاً به ندرت استفاده شده، که می تواند در یک دیدگاه کلی در هنگام تصمیم گیری برای خرید یا مخالفت، کمک کند، نسبت قیمت به گردش مالی است. در این صورت هزینه های شرکت را نادیده می گیرید. شما فقط به درآمد یعنی گردش مالی سال گذشته نگاه کنید.

این به شما نشان می دهد که محصولات یا خدمات شرکت تا چه اندازه به فروش می رسند. این می تواند نشانه ای عالی از رشد احتمالی باشد. شاید این شرکت در مرحله راه اندازی است، یک پیشنهاد محبوب ایجاد کرده است، اما در عین حال برای حرکت رو به جلو نیاز به سرمایه گذاری دارد. این سرمایه‌گذاری‌ها به‌طور خودکار سود را کاهش می‌دهند و ممکن است قیمت سهام به‌طور غیرقابل توجیهی بیش از ارزش‌گذاری شده به نظر برسد.

بنابراین، گردش مالی و نسبت قیمت / گردش مالی (نسبت P/S) شفاف سازی می کند و بینش بهتری را در مورد توسعه واقعی شرکت ایجاد می کند. همچنین می‌توانید به ارقام سال‌های گذشته نگاهی بیندازید تا ببینید آیا گردش مالی در حال رشد است، میزان محبوبیت این سهم در بین سرمایه‌گذاران چقدر است و اخیراً چه سرمایه‌گذاری‌هایی انجام شده است.

مشابه ارزش دفتری، گردش مالی به طور قابل توجهی بالاتر از سود است. بنابراین، نسبت های تقسیم به نسبت P/E کمتر است و می توان تا حدودی واضح تر تفسیر کرد. به طور کلی می توان گفت که نسبت P/E زیر 1 نشان دهنده سهم بسیار ارزان است. در اینجا باید پتانسیل صعودی زیادی وجود داشته باشد. مقدار حدود 1 تا 1.5 در میانگین کلاسیک است، در حالی که هر چیزی بالاتر از آن گران است.

ضعف KUV مطمئناً این است که به طور کامل درآمد را نادیده می گیرد. این ممکن است در سال های اولیه و سرشار از سرمایه گذاری یک شرکت مشکل ساز نباشد. اما در بلندمدت، شرکت سهامی عام باید سودآوری خود را ثابت کند. یک نشانه خوب از اینکه آیا واقعاً رشد نسبی وجود دارد یا خیر، با بررسی سال به سال ارقام سود ارائه می شود.

نسبت قیمت به جریان نقدی

جریان نقدی را می توان به طور کلی به عنوان قدرت درآمد شرکت ها توصیف کرد. اصطلاح انگلیسی را می توان به عنوان جریان نقدی ترجمه کرد، که روشن می کند که این نسبت در نهایت به چه چیزی خلاصه می شود. این کم و بیش در مورد جریان ورودی و خروجی وجوه نقد است - یعنی مقادیر پولی که می توان مستقیماً از آنها استفاده کرد.

بنابراین ذخایر موهوم، استهلاک و دارایی های مشهود شامل نمی شود. به این ترتیب، بیش از همه، سود برای مقادیری که هیچ ارتباط واقعی در تجارت روزمره ندارند، تنظیم می شود.

برای تعیین جریان نقدی، ابتدا تمام درآمدهای یک دوره معین (معمولاً سال تجاری) را می گیریم. بسیاری از این ارزش ها درآمدهای فروش، درآمد سرمایه گذاری مانند بهره، یارانه و عدم سرمایه گذاری است. سپس هزینه های خالصی را که برای راه اندازی کسب و کار ضروری است از این موارد کم می کنید - مانند هزینه های مادی، دستمزدها، هزینه های بهره و مالیات.

قبل از کسر مالیات، به جریان نقدی ناخالص می رسید. منهای مالیات و درآمد خصوصی و همچنین جبران با ذخایر، یک رقم خالص تعدیل شده دریافت می کنید. علاوه بر این، سرمایه‌گذاری‌ها را می‌توان کسر کرد و سرمایه‌گذاری‌های غیر سرمایه‌گذاری را اضافه کرد تا به جریان نقدی آزاد برسد.

برای رسیدن به نسبت قیمت به جریان نقدی، جریان نقدی بر تعداد سهام در گردش تقسیم می شود. این مبلغ فقط برای تقسیم قیمت فعلی سهام شرکت استفاده می شود. بنابراین محاسبه به شرح زیر است:

از KCV بیش از هر چیز استفاده می شود زیرا آزادی عمل بیشتری در تعیین سود وجود دارد، به عنوان مثال از طریق مبالغ ساختگی. KCV تصویر بهتری از دارایی های واقعی در گردش ارائه می دهد. علاوه بر این، معمولاً می توان از آن استفاده کرد حتی اگر خود سود منفی باشد.

همانند نسبت P/E، هرچه قیمت به جریان نقدی کمتر باشد، سهام ارزان‌تر است. بهتر است از قیمت به جریان نقدی به عنوان مکمل نسبت قیمت به درآمد استفاده کنید و بنابراین به اوراق بهادار به طور کلی نگاه کنید. آگهیvantages و disdvantageتعداد KCV در مقایسه با نسبت P/E عبارتند از:

Advantages جریان قیمت به نقد در مقابل. نسبت P/E

• در مواقع ضرر نیز قابل استفاده است
• دستکاری ترازنامه نسبت به نسبت P/E مشکل کمتری دارد.
• در مورد روش های مختلف حسابداری، KCV قابلیت مقایسه بهتری را ارائه می دهد.

ناتوانvantages جریان قیمت به نقد در مقابل. نسبت P/E

• KCV یا جریان نقدی به دلیل چرخه های سرمایه گذاری بیش از نسبت P/E در نوسان است
• به دلیل سرمایه گذاری ها/استهلاک ها، KCV برای شرکت های به شدت در حال رشد و کوچک شدن تحریف شده است.
• روش های مختلفی برای محاسبه جریان نقدی (جریان نقدی ناخالص، خالص، آزاد) وجود دارد.
• پیش بینی جریان های نقدی آتی تقریبا غیرممکن است

با نسبت ها چه کنم؟

افراد حرفه ای از نسبت های ذکر شده در بالا عمدتاً برای تعیین ارزش بیش از حد و کم ارزش گذاری سهام استفاده می کنند. این به طور کلاسیک با نسبت P/E انجام می شود. با این حال، از آنجایی که سود می تواند به راحتی توسط مدیریت شرکت دستکاری شود و از سوی دیگر، سرمایه گذاری های خاصی به عنوان یک تحول مثبت در محاسبه لحاظ نشده است، اکثر سرمایه گذاران با تجربه از نسبت های دیگری استفاده می کنند. اینها تصویر جامع تری از توسعه واقعی شرکت به شما می دهد.

برای مثال، با نسبت P/E و KCV، ممکن است در ابتدا به مقادیر نسبتاً بالایی برسید. شما قطعا باید اینها را در زمینه صنعت تفسیر کنید. بخش‌های رشد مانند تجارت الکترونیک، تحرک الکترونیکی، هیدروژن و موارد مشابه اغلب هنوز هم هزینه‌های بسیار بالایی دارند. در نتیجه، به ویژه نسبت قیمت به درآمد بسیار بالاست. در نگاه اول، می توان بیش از حد ارزش گذاری را فرض کرد.

هر دو نسبت P/E و KCV بیانگر ارزش‌گذاری بیش از حد در مقادیر بالا به وضوح بالای 30 هستند. بنابراین نسبت P/E تسلا برای سال‌ها بسیار بالاتر از 100 امتیاز بوده است. با این حال، در مقایسه با نسبت قیمت/جریان نقدی، این مقدار در چشم انداز قرار می گیرد - KCV نزدیک به نیمی از نسبت P/E تسلا است.

با این حال، اگر اکنون نسبت PEG، یعنی نسبت قیمت-درآمد-رشد را اضافه کنیم، یک نتیجه کاملاً کم ارزش برای تسلا دریافت می کنیم. دلیل این امر این است که رشد آینده بر اساس پیش بینی ها در نظر گرفته می شود. بعداً به این نکته باز خواهم گشت.

برای ارزش گذاری فعلی بدون پیش بینی های آتی، بسیاری از نسبت های دیگر زیر سوال می روند. به طور خاص، برای ارزیابی بهتر قیمت سهام از نظر ارزش ذاتی، از ارزش دفتری و فروش سود می برید.

در چارچوب تحلیل بنیادی، KBV و KUV، بر اساس ارقام بالا یا پایین 1، نشان می‌دهند که آیا سهم نسبت به حقوق صاحبان سهام و درآمد، بیش از ارزش یا کمتر از ارزش‌گذاری شده است. این نقش مهمی به ویژه برای شرکت‌های جوان بازی می‌کند - در اینجا هزینه‌ها اغلب زیاد است و بنابراین بیانیه در مورد پتانسیل واقعی در سود و جریان نقدی را مخدوش می‌کند.

Advantageبرای سرمایه گذاری ارزش و رشد

اول از همه، شخص از نسبت ها برای ارزیابی قیمت سهام به عنوان خیلی بالا یا خیلی پایین استفاده می کند. برای پیش بینی این: هر دو موقعیت پتانسیل سرمایه گذاری سودآور را ارائه می دهند. با این حال، به عنوان یک قاعده، سرمایه گذاران به سمت ارزش گذاری سهام هجوم می آورند که با کاهش شدید ارزش مشخص می شود. از طرف دیگر، سهام در حال رشد با ارزش بازار بسیار بالا ممکن است نامزدهای امیدوار کننده ای برای سرمایه گذاری بلندمدت باشند.

سرمایه گذاری ارزشی چیست؟

سرمایه گذاری ارزشی یکی از محبوب ترین ها است استراتژی ها در میان سرمایه گذارانی که به تحلیل بنیادی از طریق ارقام کلیدی متکی هستند. کتاب «سرمایه‌گذار هوشمند» بنجامین گراهام و پیروانش وارن بافت، که از طریق شرکت سرمایه‌گذاری خود برکشایر هاتاوی ثروت زیادی به دست آورد، بیش از هر چیز محبوبیت زیادی پیدا کرد.
اصل اساسی سرمایه گذاری ارزشی یافتن ارزش سهام بسیار پایین برای یک شرکت با پتانسیل بالا است. بنابراین برای این شما به نسبت P/E و KCV نگاه کنید. اینها اولین سرنخ‌ها را در مورد اینکه آیا می‌تواند کم‌ارزش‌گذاری باشد، می‌دهد.

حال باید روشن تر شود که آیا این تنها به دلیل عدم سرمایه گذاری نیست؟ بنابراین بهتر است با سایر نسبت ها، نسبت P/B و نسبت P/E مشورت کنید. اما اگر شرکت این همه پتانسیل دارد، چرا این موضوع در قالب قیمت سهام منعکس نمی شود؟

این سوالی است که سرمایه گذاران در بخش ارزش ابتدا باید به آن پاسخ دهند. دلایل احتمالی کاهش ارزش می تواند موارد زیر باشد:

• اخبار منفی در مورد شرکت
• رسوایی های موقت و اخبار منفی که با آنها همراه است
• بحران های بین المللی (تورم، جنگ، بیماری همه گیر) و وحشت ناشی از آن در بین سرمایه گذاران
• سرمایه گذاران هنوز پتانسیل سرمایه گذاری را برای خود کشف نکرده اند یا هنوز مردد هستند
• با توجه به دلایل ذکر شده در بالا، سرمایه گذاری ارزشی باید در هر صورت ارزشمند باشد. حتی قیمت‌های شرکت‌های بسیار سودآوری مانند آمازون، اپل و شرکت نیز می‌توانند در یک بحران سقوط کنند. اما اگر ارقام کلیدی الف را نشان دهند
• مدل کسب و کار پایدار، ارزیابی ها احتمالاً توجیه نمی شوند. در این لحظه باید پول خود را روی سهم مربوطه قرار دهید.

در مورد تحولات نامطلوب که اخیراً قابل مشاهده است، وضعیت متفاوت است. این امکان وجود دارد که یک شرکت رقیب به تازگی یک محصول انقلابی را روانه بازار کرده باشد که رهبر قبلی بازار نتواند در درازمدت با آن همراه شود. سرمایه گذاران این پیشرفت را در ارزش گذاری سهام خود در آینده قیمت گذاری می کنند.

بنابراین حتی اگر سود سال گذشته بالا بود و نسبت P/E نشان‌دهنده کاهش ارزش‌گذاری به دلیل کاهش قیمت‌ها است، ممکن است این امر کاملاً موجه باشد. بنابراین، قیمت حتی می تواند تا حد زیادی در محدوده پنی استاک سقوط کند، به همین دلیل است که سرمایه گذاری در اینجا نامناسب است. نمونه ای از چنین توسعه ای مورد نوکیا و اپل است.

سرمایه گذاری رشد چیست؟

سرمایه گذاری رشد رویکردی کاملا متفاوت است. سرمایه گذاران تصور می کنند که شرکت و کل صنعت هنوز نسبتاً جوان هستند. بنابراین سرمایه گذاری زیاد و سود کم است. تا کنون، محصولات ممکن است هنوز با موفقیت در بازار تثبیت نشده باشند. با این حال، این ایده در حال حاضر آنقدر خوب و امیدوارکننده است که بسیاری از سهامداران مایلند مبالغ زیادی را در شرکت سرمایه گذاری کنند.

چه موجه باشد چه نباشد - قیمت سهام در ابتدا بالا می رود. سرمایه گذاران رشد می خواهند تبلیغ کنندvantage از این رشد و ترجیحاً در بلندمدت از آن سود ببرید. در زمان حباب دات‌کام، باید روی شرکت‌هایی مانند آمازون، گوگل و اپل شرط می‌بست تا بتواند تبلیغات کند.vantage ارزش سهام بسیار بالا پس از تقریبا 20 سال. بنابراین، با استفاده عاقلانه، چنین سهامی می تواند مبنای خوبی برای انباشت ثروت در دوران پیری باشد.

از سوی دیگر، سهام بیش از حد ارزش گذاری شده (P/E و KCV بیش از 30 و بیشتر؛ KBV و KUV بیش از 1) تمایل به گسترش به حباب سهام دارند. در اینجا، سرمایه‌گذاری‌هایی که سرمایه‌گذاران در شرکت انجام می‌دهند، تقریباً تحت پوشش پتانسیل واقعی نیستند. بنابراین بازار به تورم ادامه می‌دهد تا زمانی که مردم متوجه شوند که نمی‌تواند به این شکل ادامه پیدا کند.

به محض اینکه سرمایه گذاران متوجه می شوند که شرکت نمی تواند انتظارات بازار سهام را برآورده کند، بازار سقوط می کند و قیمت سهام به شدت کاهش می یابد.

البته در این شرایط هم می توان سودهای هوشمندانه ای به دست آورد. از یک طرف می توان بازگشت را به اوج برد. اما اگر زود سرمایه‌گذاری کرده‌اید، بهتر است زودتر از دیرتر بیرون بیایید - طبق این شعار: وقتی اسلحه‌ها شلیک می‌کنند سرمایه‌گذاری کنید، وقتی ویولن‌ها می‌نوازند بفروشید.

فروش کوتاه نیز گزینه جالبی است. در این صورت، سهمی را با قیمت بالا وام می گیرید و بلافاصله آن را می فروشید. بعداً آن را با قیمت کمتری پس می‌خرید و همراه با کارمزد وام به ارائه‌دهنده مربوطه می‌دهید. بنابراین شما با مابه التفاوت به دلیل کاهش قیمت ها سود کسب کرده اید.

به هر حال، فروش کوتاه از طریق آن بسیار آسان است CFD trade در خود شما broker. شما به سادگی به وب سایت مربوطه بروید، با نام و آدرس ایمیل خود ثبت نام کنید و می توانید trade معکوس از طریق قراردادهای مجازی تو می توانی درست پیدا کن broker به راحتی با ما ابزار مقایسه.

مشکلات تجزیه و تحلیل سهم با استفاده از نسبت قیمت

بزرگترین مشکل در تفسیر نسبت های قیمت از نظر درآمد، ارزش دفتری، فروش و جریان نقدی این است که آنها فقط نگاهی اجمالی به گذشته به شما می دهند. با این حال، ارزش گذاری سهام در بازار سهام همیشه به تحولات جاری و انتظارات برای آینده واکنش نشان می دهد. این باعث ایجاد اختلافاتی می شود که می تواند موجه یا غیر قابل توجیه باشد.

متخصصان واقعی اخیراً متوجه شده اند که نگاه کردن به گذشته برای برخی از صنایع کافی نیست. بنابراین باید به پیش‌بینی‌های آینده، از جمله موارد دیگر، توجه کرد و اینها را در ارزیابی گنجاند.

راه‌حل‌های ممکن: رشد، پیش‌بینی‌ها، جریان نقدی با تخفیف و تجهیز

برای به حداقل رساندن مشکلات تحلیل بنیادی عقب مانده، تنها یک چیز کمک می کند: شما باید به آینده نگاه کنید. در واقع ابزارهایی در جعبه ابزار سرمایه گذار وجود دارد که می توان برای این منظور از آنها استفاده کرد. به طور خاص، پیش‌بینی‌ها و مقایسه‌های رشد می‌تواند به شما کمک کند تصویر واضح‌تری از بازار به شما ارائه دهد.

نسبت قیمت - درآمد - رشد

یک ابزار بسیار کارآمد در این زمینه، نسبت PEG (نسبت قیمت/درآمد به رشد) است. با تقسیم KVG بر درصد رشد مورد انتظار محاسبه می شود. پس فرمول این است:

نسبت PEG = نسبت P/E / درصد رشد سود مورد انتظار.

در نتیجه شما همیشه یک مقدار بالاتر یا کمتر از 1 دریافت می کنید. بالای 1 تقریباً می توانید یک ارزش گذاری بیش از حد و در زیر 1 یک کم ارزش گذاری فرض کنید. به عنوان مثال، یک سهم می تواند دارای نسبت P/E 15 و پیش بینی 30 درصد باشد. در این صورت PEG 0.5 خواهد بود، بنابراین می توان انتظار داشت که قیمت سهام در سال آینده دو برابر شود.

با این حال، مشکل PEG این است که البته پیش بینی ها 1 به 1 محقق نمی شود. کارشناسان صرفا آنها را از توسعه سال های گذشته و وضعیت اقتصادی در یک بخش خاص استخراج می کنند. اگر یک رکود یا بحران ناگهانی رخ دهد، روند می تواند به طور غیرمنتظره ای به عکس تبدیل شود. علاوه بر این، سطح نرخ بهره بازار نادیده گرفته می شود که بر توسعه سهام نیز تأثیر می گذارد.

نسبت P/E رو به جلو

بسیاری از سرمایه گذاران همچنان از نسبت P/E پیشرو به عنوان بخشی از تحلیل خود استفاده می کنند. معمولاً به آن نسبت PE رو به جلو نیز گفته می شود. برخلاف نسبت معمولی PE، بر اساس سود سالانه گذشته نیست، بلکه بر اساس انتظار سود است. به‌ویژه در مقایسه با ماه‌های گذشته، نتیجه‌گیری در مورد ارزش‌گذاری بیش از حد یا کم‌ارزش‌گذاری نسبتاً آسان است.

نسبت PE آینده = قیمت فعلی سهم / سود پیش بینی شده هر سهم

بهتر است به نسبت PE رو به جلو همراه با نتایج چند سال گذشته نگاه کنید. اگر بالاتر از آن باشد، انتظار درآمد در حال کاهش است. همانند نسبت P/E، انتظارات شرکت از بازار سهام بسته به صنعت متفاوت است. بنابراین ارزش‌گذاری بیش از حد و کم‌ارزش‌گذاری همیشه در چارچوب بازار تعیین می‌شود.

با این حال، همیشه باید آگاه باشید که سود پیش‌بینی شده یک مقدار تئوری است. حتی اگر بسیاری از تحلیلگران رشد را فرض کنند، این امر در پایان لازم نیست. علاوه بر این، آژانس های ارزشیابی توسط ترازنامه های رسمی هدایت می شوند که با این حال، مدیریت شرکت می تواند آن را دستکاری کند.

یک عیب دیگرvantage PE آینده دوره پیش بینی محدود است. چنین نسبت PE در واقع تنها زمانی می تواند واقعاً معنی دار باشد که چندین سال به آینده نگاه کنیم. با این حال، کسانی که خوش شانس هستند و همچنین عمیقاً به سایر نسبت ها نگاه می کنند، اغلب حداقل در کوتاه مدت از سرمایه گذاری سود می برند.

جریان نقدی تنزیل شده

جریان نقدی تنزیل شده (DCF) را می توان به عنوان جریان نقدی تنزیل شده ترجمه کرد. در اینجا، ارزش شرکت با استفاده از یک محاسبه و ارزیابی نسبتاً پیچیده تعیین می شود. بر خلاف نسبت PE آینده، این مدل از جریان نقدی به عنوان مبنا استفاده می کند، اما از پیش بینی های آینده نیز استفاده می کند. بنابراین، فقط از مفروضات نظری استفاده می شود.

به هر حال، اینها تا حدی بر اساس ترازنامه یا حساب‌های سود و زیان چند سال اخیر است. با این حال، جریان‌های نقدی صرفاً جمع نمی‌شوند، بلکه نسبت به سالی که در آن ایجاد شده‌اند تنزیل می‌شوند. این به معنای جمع شدن سود و تورم نیست.

این عوامل باعث از بین رفتن ارزش پول در طول زمان می شود. بنابراین، به عنوان یک سرمایه گذار، نباید به سادگی دارایی ها را بدون دلیل در حساب بانکی رها کنید، بلکه آن ها را برای محافظت از تورم در بخش های دیگر سرمایه گذاری کنید.

نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام شرکت

همچنین ممکن است نگاهی به نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام (نسبت D/E) جالب باشد. در اینجا شما به عنوان یک سرمایه گذار به بدهی ها یا سرمایه قرض گرفته شده در رابطه با حقوق صاحبان سهام نگاه می کنید.

بیایید یک چیز را واضح بگوییم: بدهی یک چیز منفی برای شرکت ها نیست. برعکس، سرمایه بدهی انگیزه بیشتری برای نوآوری و سرمایه گذاری فراهم می کند. علاوه بر این، با توجه به نرخ های بهره پایینی که سال هاست حاکم بوده است، فرد از تبلیغات زیادی برخوردار می شودvantages بیش از استفاده از سرمایه سهام.

با این وجود، مطمئناً هنگام قرض گرفتن پول، خطر خاصی وجود دارد. می توان آن را در مدت کوتاهی پس گرفت. برای این مورد، شخص باید همیشه وجوه مربوطه را به صورت نقدی در دسترس داشته باشد.

اگر می‌خواهید نسبت D/E را محاسبه کنید، تمام بدهی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت را با هم می‌گیرید، آن‌ها را بر حقوق صاحبان سهام تقسیم می‌کنید و درصد را با ضرب در 100 محاسبه می‌کنید:

نسبت D/E = بدهی های جاری و غیرجاری / حقوق صاحبان سهام * 100.

این مقدار به شما می گوید که چند درصد از حقوق صاحبان سهام در بدهی سرمایه گذاری شده است. اگر این رقم 10 درصد باشد، این میزان بدهی است.

به طور کلی، می توان گفت که بار بدهی بالای 100 درصد همیشه با ریسک بیشتری همراه است - از سوی دیگر، شرکت هایی که دارای سهام بیشتری هستند، مسیر بسیار مطمئن تری را طی می کنند.

با این حال، برای سرمایه گذاران، سطح بالای بدهی می تواند به عنوان محرک بازده در کوتاه مدت دیده شود. سهامداران متوجه هستند که بسیاری از وام دهندگان مایلند دارایی های خود را به این گروه قرض دهند. این منجر به سرمایه گذاری بیشتر و احتمالاً افزایش سود می شود. از سوی دیگر، اگر نسبت بالایی از حقوق صاحبان سهام وجود داشته باشد، توسعه قیمت سهام کند می شود، اما از سوی دیگر سود سهام اغلب با ثبات تر است.

منبع دوم درآمد: سود سهام و سود سهام

علاوه بر بازده، سود سهام متغیری است که برای سهام مرتبط است. با این پرداخت به شرکت ها سهمی در سود خود می دهید. در ایالات متحده، سود سهام معمولاً به صورت سه ماهه پرداخت می شود، در حالی که در آلمان شما این پرداخت را سالی یک بار دریافت می کنید.

دلیل این امر جذابیت بیشتر سهم برای سرمایه گذاران است. به خصوص در مورد بلو چیپس یعنی شرکت هایی با سرمایه بازار بسیار بالا و اندک نوسان، افزایش عملکرد در سال نسبتاً محدود است. سپس سود سهام جبرانی مربوطه را فراهم می کند.

حتی بسیاری از سرمایه گذاران هستند که فقط به سهام با بازده سود سهام بالا علاقه مند هستند. سپس آنها بیش از همه به دنبال پادشاهان سود سهام هستند، یعنی شرکت هایی که سهام سود رو به رشد را طی چندین دهه بدون وقفه پرداخت می کنند.

برای اطلاع از سهم مربوطه از طریق ارقام کلیدی، به بازده سود سهام نگاه کنید. این معمولاً در خلاصه نمایه در آمده است brokerمانند eToro، IG.com و Capital.com.

بازده سود سهام نسبت بین آخرین سود و قیمت فعلی را به صورت درصد نشان می دهد. بنابراین با استفاده از فرمول زیر محاسبه می شود:

سود پرداختی به ازای هر سهم / قیمت فعلی سهم * 100.

نکته اصلی این است که این به شما می گوید که بازده هر سهم چقدر بالا است و تخمینی از اینکه آیا سرمایه گذاری واقعاً سودآور است یا خیر. هرچه قیمت سهم کمتر و سود سهام بیشتر باشد، سود سود بیشتری به دست خواهید آورد.

مقدار بالاتر همیشه از نظر بازدهی سود سهام بهتر است. گزینه های بسیار خوب برای خرید سهام واقعی، بیش از همه، شرکت هایی هستند که به ارزشی در حدود 15 درصد یا بیشتر دست می یابند. حتی این نسبتاً نادر است. نمونه‌هایی از سهام با بازده سود بالا تا سال 2022 عبارتند از: Hapag-Lloyd (9.3 درصد)، انتشارات (12.93 درصد)، Digital Realty PDF G (18.18 درصد) و Macy's (11.44 درصد).